در بیابانی دور ...
که نروید جز خار ...
که نتوفد جز باد ...
که نخیزد جزمرگ ...
که نجنبد نفسی از نفسی ...
خفته در خاک کسی!
با تنی خون آلود!
که به ناکامی از این محنتگاه،
کرده افسانه هستی کوتاه!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ای آفتاب از دور تو
بر ما فرستی نور تو
ای جان هر مهجور تو
جان را غلامت می کنم
1 comment:
خدا پدرت رو رحمت کنه مرد با ایمانی بود. مطمئنم الان جاش خیلی بهتر از ما هست
Post a Comment